مبطلات عمل معنوی
«علی بن إبراهیم: قال: الصادق (علیه السلام): «قال رسول الله (صلى الله علیه و آله): من أسدى إلى مؤمن معروفا، ثم آذاه بالکلام أو من علیه، فقد أبطل الله صدقته، ثم ضرب فیه مثلا، فقال: کَالَّذِی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لا یَقْدِرُونَ عَلى شَیْءٍ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِین»(البرهان،ج1،ص543)؛
هر عملی در انسان دارای آثار بیرونی و درونی است،اما در این میان،انجام اموری می تواند موجب اضمحلال و هدم این اثرات گردد که در روایات و آیات شریفه به تفصیل از آنان سخن به میان آمده است.از جمله این امور،منت و ایذاء پس از نوعی خدمت و صدقه است؛چه در زمینه مادی،علمی،توانی و ...چراکه انفاق برخواسته از اخلاص و رفع تعلقات درون انسان است و کسی که پس از عمل به منت روی می آورد در حقیقت با بازگشت به عقب گام بلند اخلاصی خود را نابود ساخته است.
