راز رانده شدن حضرت آدم از بهشت
مصطفی رضایی | جمعه, ۴ اسفند ۱۳۹۶، ۱۱:۵۵ ق.ظ
«وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ شجرة العلم، شجرة علم محمد (صلى الله علیه و آله) و آل محمد (صلوات الله علیهم أجمعین) الذین آثرهم الله عز و جل بها دون خلقه»(البرهان،ج1،ص178)؛
در بدو نظر،داستان حضرت آدم با عصمت پیامبری منافات داشته که مورد اغوای شیطان قرار گیرد،اما بررسی دقیق روایات خصوصا امثال روایت فوق نشان می دهد که درخت نهی شده،درختی عادی نبوده و حضرت آدم به سبب تمایلات و شهوات مادی به آن نزدیک نشده است،بلکه آن درخت،مقام اختصاصی ائمه طاهرین بوده و حضرت آدم در مقام ایشان حرص ورزیده و خواستار رسیدن به مقامی بودند که تنها از آن وجود مبارک ائمه طاهرین بوده و مهمتر اینکه هرچند خداوند نهی تشریعی نفرموده بود؛چراکه هنوز دین و تشریعی ایجاد نشده بود،اما صرف غمض عین از دستور خداوند متعال هرچند به سبب امری معنوی بوده،سبب هبوط ایشان گشت همانند زمانی که مؤمن در عالم دنیا به سبب میل به مراتب معنوی،نسبت به تقدیر فعلی خود گرفتار تشکیک و احیانا اعتراض قلبی می گردد.
در بدو نظر،داستان حضرت آدم با عصمت پیامبری منافات داشته که مورد اغوای شیطان قرار گیرد،اما بررسی دقیق روایات خصوصا امثال روایت فوق نشان می دهد که درخت نهی شده،درختی عادی نبوده و حضرت آدم به سبب تمایلات و شهوات مادی به آن نزدیک نشده است،بلکه آن درخت،مقام اختصاصی ائمه طاهرین بوده و حضرت آدم در مقام ایشان حرص ورزیده و خواستار رسیدن به مقامی بودند که تنها از آن وجود مبارک ائمه طاهرین بوده و مهمتر اینکه هرچند خداوند نهی تشریعی نفرموده بود؛چراکه هنوز دین و تشریعی ایجاد نشده بود،اما صرف غمض عین از دستور خداوند متعال هرچند به سبب امری معنوی بوده،سبب هبوط ایشان گشت همانند زمانی که مؤمن در عالم دنیا به سبب میل به مراتب معنوی،نسبت به تقدیر فعلی خود گرفتار تشکیک و احیانا اعتراض قلبی می گردد.